ایستگاه راه آهن چم سنگر

ایستگاه راه آهن چمسنگر و ایستگاههای منطقه راه آهن لرستان

ایستگاه راه آهن چم سنگر

ایستگاه راه آهن چمسنگر و ایستگاههای منطقه راه آهن لرستان

ورزشگاه آزادی

سالهاست که به استادیوم آزادی نرفته ام .آخرین با بازی پرسپولیس وپاس بود که حمید استیلی و هاشم حیدری و ... در پاس بودند بازی خوبی بود و من هم با دوستان ورزشگاه بودم وطرفدار استقلال !

اما اینبار حکایت فرق می کند این بار استقلال تیم محبوبم با تیمی بازی می کند که با دوستداران وطرفدارانش در برنامه 90 خیلی راحت ارتباط برقرار کردم و از جنس خودم بودند ؛ چهره های بعضی از کودکانش مرا بیاد کودکان دیارم می انداخت با همان حیای لری و زبان صاف وساده و شیرین و بی آلایش لری حرف می زدند .احساس کردم قسمتی از وجودم در آنجاست وخاطراتم زنده شد .خاطراتی با آن استادیوم کوچک وقدیمی که بزرگ مردانی از قوم در لباس فوتبال به جنگ قهرمانانی تا بن دندان مسلح می روند که هیچ سلاحی جز غیرت در دست ندارند و با فنون و تکنیک محلی زور آزمایی می کنند .شاید در این دیدار مغلوب باشیم ولی میدانم مغلوبی سربلند خواهیم بود

ولی خیلی دوست دارم خاطره دهه 60 فوتبال مردم استانم لرستان -خیبر خرم آباد - دگربار تکرار شود و اینبار یک تیم دیگر از مردم قومم دگر غول فوتبال  ایران را شکست دهد تا ناممان را جاودانه سازد و ورد زبانها باشیم . چرا که هر بار در استادیوم آزادی بعد از سالها نام خیبر خرم آباد هم برای رو کم کنی حریف فریاد زده میشود !

هرچند این برد وباخت ها در دنیای فوتبال طبیعی است و  با یک برد به کسی جام نمی دهند اما مردم قوم من میخواهند تاریخ و هویت و بغض فروخورده ی سالها جدایی و محرومیت خود را سر دهند وفریاد کشند .

بعد از سالها به استادیوم می روم و به جای تیم محبوبم استقلال ، "جان و وجود " خود را برکمان  صوت فریاد خواهم کشید  : یاسیج - خیبر - لُـــــر

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد