15 اسفند روز درختکاری ومنابع طبیعی

اگر یادتان نرفته باشد سالها پیش در هر روستا ودهات وهرجا جاکه عشایر یییلاق وقشلاق میکردند بازرسانی آنها را کنترل میکردند بنام "جنگلبان" .این افراد شناخته شده برای همه مردم بودند وهمیشه مواظب حضور آنها بودند که مبادا خلاف نظر وگفته ی آنها درختی را قطع کنند.عمده افراد عشایر وروستاییان لرستان هم با "بلوط" سر وکار داشتند واین درخت همراه و همدم آنها در تابستان وپاییز در کنار کوههای سر به فلک کشیده لرستان بوده وهست.بنابراین جنگلبانان مواظب بودند که مردم "بلوط" را قطع نکنند واگر خواستند سایه بان داشته باشند از شاخه هایی که آسیبی به ساقه اصلی درخت وارد نمی کند استفاده کنند .گاه اتفاق می افتاد که جنگلبان بعد از روزها وساعتها گشت در کوهها وراههای صعب العبور برای سرکش به حوزه اش به سیاه چادری ویا روستایی میرسید که بلوط را برای سایه بان ویا سوخت قطع نموده اند .بعضی از افراد جنگلبان اهل تسامح وبعضی هم سختگیربودند و طرف را جریمه میکردند ! طوری که مردم واقعا از افراد سختگیر می ترسیدند وسعی میکردند از درختهایی که به طور طبیعی خشک شده برای سوخت استفاده کنند و سراغ درختهای جوان وزنده نروند .سالهاست که حضور این افراد در ییلاق وقشلاق وراههای صعب العبور وکوهها ودورترین نقاط استان کمرنگ شده و دیگر کسی سراغ افراد خاطی نمی رود با بازنشسته شدن این افراد انگار نسل حفاظت از "بلوط" هم منقرض شد.جای خالی اشان خیلی احساس میشود و حضورشان هرچند سمبلیک بالاخره وجدانهایی خفته را برای حفظ درختان وحشی وطبیعی بیدار میکرد . حالادیگر بلوط ها بیشتر تنها شده اند ونه نی چوپان وصدای گله و یا اتراق عشایر به خلوتشان وارد نمی شوند فقط گاه وبیگاه غرش بولدوزر ویا بیل مکانیکی برای حفر لوله ی نفت وگاز خوابشان را آشفته میسازد و کاکل بلوطشان را خشک میکند و باورمان میشود که جنگل های بلوط لرستان هم مانند سایر داشته های لرستان به تاریخ می پیوندند .......