همیشه پای یک لر در میان است !

قوم لر از عهد پارینه سنگی و میان سنگی و نوسنگی تا تمدن مفرغ که در صنعت ساخت مصنوعات مفرغی به اوج هنر و کمال میرسند و در زمان هخامنشیان همچنان مستقلند تا زمان ساسانیان که به مرور پارسی را جایگزین زبان عیلامی و کاسی می کنند وپس از اسلام نیز زبان لری آنان را زنده نگه میدارد وبعد از حکومت ترکان سلجوقی است که به مرور مرزهای قوم لر کوچک وکوچک تر میشود ودر زمان قاجارهم پشتکوه از پیشکوه جدا شده و اوج نفرت قاجارها از لرها بدان حد بود که بعضی ها را به قزوین و دیگر نقاط کوچاند وبرای تضعیف انان از هیچ کوششی دریغ نکرد و فتحعلی شاه هم به تجزیه لرستان همت گماشت و درزمان پهلوی هم کامل شد ولی یاد وخاطره دلاوری آریو برزن ها و کریم خان ها ولطفعلی خان ها و سردار اسعد ها وشهیدان مظلوم وبی نشان قوم لردر دفاع از سرزمین اجدادی در درازنای تاریخ این مرز بوم جاری وساری است وفرزندان این قوم همیشه نقشی تعیین کننده در حفظ تمامیت ویکپارچگی واتحاد وتمامیت مرزهای این سرزمین داشته و به ان افتخار میکنند و ثابت نموده اند در تاریخ این سرزمین در هنر ومعماری و سازندگی وبالندگی آن نقشی انکار ناپذیر داشته ودارندو رد پای انان درجای جای تاریخ این سرزمین هویداست وتاریخ این سرزمین خود گواه این گویاست !